Leef jij met de handrem op?

Is het al eens voorgevallen dat je met de auto vertrekt en dat je voelt dat hij niet vooruit geraakt? Oeps, de handrem vergeten af te zetten.

Meestal hebben we het snel door. Als hij maar lichtjes is aangetrokken kan het even duren. “Ruik ik iets? Verbrande rubber?” Oeps, de handrem.

Heb je soms ook het gevoel dat jouw handrem opstaat?

Dat je niet vooruit geraakt?

Of dat je na een tijd begint te voelen dat je niet vooruit geraakt, dat er is iets blokkeert? Misschien zelfs letterlijk: nek- en schouderspieren die stram en pijnlijk worden?

Laatst kwam ik deze formule tegen (*):

E = P- W

Persoonlijke Energie = Piekenergie – Weerstand

Piekenergie: onze lichamelijke energie die we beschikbaar hebben.

Weerstand: weerstand om onze energie te laten stromen of te gebruiken (door stress en spanning)

Als we meer energie willen hebben kunnen we dus werken aan het vergroten van onze piekenergie door te bewegen/sporten, op een gezonde manier te eten, voldoende te slapen.

Of we kunnen onze weerstand verminderen, onze handrem afzetten.

Wat is leven zonder handrem?

De vraag op zich voelt al beangstigend, niet? Wil je wel leven zonder handrem?

Sta even stil bij wat er gebeurt wanneer je in ‘flow’ zit: je bent helemaal gefocust op wat je aan het doen bent, je zit helemaal in het moment, je vertrouwt op je lichaam en kennis om te doen wat je doet, je bent productief, je voelt je goed.

Je energie stroomt. Je zit op één lijn ; geen piekergedachten die opkomen, geen emoties die aandacht vragen, … Je doet gewoon wat je aan het doen bent, ….

Dan ben je de “Beste versie van jezelf” , klopt ?

Waarom zetten we dan onze handrem op?

Ik geef hier een aantal voorbeelden die ik regelmatig hoor in mijn workshops (en die ik zelf ook ervaar):

1. Vooral in je hoofd leven, en geen aandacht geven aan je emoties en intuitie, ze onderdrukken. Hierdoor merk je niet meer dat je niet op 1 lijn zit: je volgt je rationele deel, en je negeert de signalen van je emoties/ je hart. Die gaan weerstand creëren. Zij gaan je handrem (onbewust) optrekken.

2. Verwachten dat de anderen of de omgeving gaan veranderen. Niet geloven dat je zelf keuzes kunt maken en veranderen. De slachtofferrol opnemen. De handrem optrekken en wachten.

3. Niet starten met iets concreet te doen. Blijven vast hangen in plannen maken of andere dingen doen. De handrem niet afzetten.

4. Niet weten wat je zelf wil, anderen laten bepalen wat je moet doen. De handrem niet durven loslaten.

Wat kunnen we doen om meer zonder handrem te leven?

Het begint met de overtuiging dat we onze handrem zelf bedienen. Stel je voor dat iemand anders onze handrem zou bedienen, laat staan zou afzetten, dat is pas beangstigend, niet? (maar soms hopen we dat)

Daarin geloven is al een eerste, grote stap.

Op welk concreet domein zou je je handrem al een beetje willen loslaten? Het is niet realistisch om de handrem met één actie af te zetten, in kleine stapjes is een gezonde aanpak. Denk aan de eerste keer dat je met de auto bergop vertrok.

Ik ga het even concreet maken en mijn eigen voorbeeld gebruiken. Zelf worstel ik met voorbeeld (3) uit de vorige lijst: niet starten.

Sinds ik zelfstandige ben is me duidelijker geworden dat ‘niet starten’ me hindert, en dus niet helpt. Waarom zet ik de handrem niet af? Ik denk: is dit wel de juiste actie, gaat die wel het juiste effect hebben, is het wel goed genoeg uitgewerkt, ….

Ik kijk nu anders naar actie nemen; ik doe iets en ik zie wat het effect is, ik ben dan in ieder geval op weg en we sturen bij. Dat is geen falen maar leren en bijsturen. En daar geloof ik in.

Wil jij je energie meer laten stromen?

Wil jij je handrem langzaam loslaten?

Schrijf je in voor ons avondprogramma en zet de eerste stap naar een leven zonder handrem!

(*) Meer energie, minder stress – Daniel Browne – Zuidnederlandse Uitgeverij NV